کد مطلب:37648 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:61

گنجینه پرسمان » اهل بيت

چرا ابن ملجم مرادي امام علي(ع) را كشت؟

ابن ملجم از خوارج بود كه در مورد پذيرش حكميت، نظر منفي داشتند.

خوارج مي گفتند: چون علي(ع) حكميت را پذيرفته، كافر شده است. بنابراين بايد توبه كند وگرنه با او مي جنگيم. آنان به شورش، ايجاد فساد و ناامني رو آوردند، حضرت به ناچار در نهروان با آنان درگير شد. خوارج دراين شورش شكست سختي خوردند و بيشتر كينة حضرت را به دل گرفتند.

شكست خوردگان مدام در پي توطئه بودند تا اين كه گروهي از آنان از جمله ابن ملجم، عرموبن بكر تميمي و برك بن عبيدالله تميمي در مكه دور هم جمع شدند و تبادل نظر نمودند و به اين نتيجه رسيدند كه همة مشكلات زير سر سه نفر: معاويه، عمروعاص و علي(ع) است.

ابن ملجم مرادي گرفت: من قتل علي را به عهده مي گيرم. برك و عمرو به ترتيب قتل معاويه و عمر و عاص را به عهده گرفتند. در برخي منابه به جاي اين دو، نزال بن عامر و عبدالله بن مالك صيداوي نام برده شده است. مقرر شد اين تصميم را در شب نوزدهم رمضان تحقق بخشند.[1]

اكثر مورخان انگيزة ابن ملجم در كشتن امام را انتقام از كشته هاي نهروان بر شمرده اند، ليكن در برخي گزارش ها آمده است كه قطام دختر شجنه بن عدي او را به طمع ازدواج به كشتن علي واداشت.

از اين نقل بر مي آيد كه ابن ملجم با انگيزة سياسي به اين امر اقدام ننمود. بلكه به طمع زناشويي با قطام بود. اگر اين نقل درست باشد، در اين هم انتقام و اقدام سياسي نقش دارد، چون قطام با انگيزة سياسي ابن ملجم را تحريك نمود. قطام برادر و پدرش را در جنگ نهروان از دست داده بود. او به منظور انتقام گيري، مهرية خويش را قتل امام علي(ع) قرار داد.[2]

[1] ارشاد، شيخ مفيد، ج 1، ص 15؛ مجلسي، بحار، ج 42، ص 228.

[2] براي اطلاع بيشتر، رجوع شود به دائره المعارف بزرگ اسلامي، ج 4، ص 689 و 690.